Το τριπλό υπερφωσφορικό (TSP) ήταν ένα από τα πρώτα λιπάσματα P υψηλής ανάλυσης που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως τον 20ο αιώνα. Τεχνικά, είναι γνωστό ως φωσφορικό διυδρογόνο ασβέστιο και ως φωσφορικό ασβέστιο, [Ca (H2PO4) 2. H2O]. Είναι μια εξαιρετική πηγή P, αλλά η χρήση του έχει μειωθεί καθώς άλλα λιπάσματα P έχουν γίνει πιο δημοφιλή.

Παραγωγή
Η έννοια της παραγωγής TSP είναι σχετικά απλή. Το μη κοκκώδες TSP παράγεται συνήθως αντιδρώντας λεπτά αλεσμένα φωσφορικά πετρώματα με υγρό φωσφορικό οξύ σε έναν ανάμικτη τύπου κώνου. Το κοκκώδες TSP κατασκευάζεται παρόμοια, αλλά ο προκύπτων πολτός ψεκάζεται ως επικάλυψη σε μικρά σωματίδια για την κατασκευή κόκκων του επιθυμητού μεγέθους. Το προϊόν και από τις δύο μεθόδους παραγωγής αφήνεται να σκληρυνθεί για αρκετές εβδομάδες καθώς οι χημικές αντιδράσεις ολοκληρώνονται αργά. Η χημεία και η διαδικασία της αντίδρασης θα ποικίλουν κάπως ανάλογα με τις ιδιότητες του φωσφορικού βράχου.
Τριπλό υπερφωσφορικό σε κοκκώδεις (απεικονιζόμενες) και μη κοκκώδεις μορφές.
Γεωργική χρήση
Το TSP έχει αρκετά αγρονομικά πλεονεκτήματα που το καθιστούν τόσο δημοφιλή πηγή P για πολλά χρόνια. Έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε P σε ξηρά λιπάσματα που δεν περιέχουν N. Πάνω από το 90% του συνολικού P σε TSP είναι υδατοδιαλυτό, οπότε καθίσταται άμεσα διαθέσιμο για πρόσληψη φυτών. Καθώς η υγρασία του εδάφους διαλύει τον κόκκο, το συμπυκνωμένο διάλυμα εδάφους γίνεται όξινο. Το TSP περιέχει επίσης 15% ασβέστιο (Ca), παρέχοντας ένα επιπλέον φυτικό θρεπτικό συστατικό.
Μια κύρια χρήση του TSP είναι σε καταστάσεις όπου πολλά στερεά λιπάσματα αναμιγνύονται μαζί για μετάδοση στην επιφάνεια του εδάφους ή για εφαρμογή σε μια συμπυκνωμένη ταινία κάτω από την επιφάνεια. Είναι επίσης επιθυμητό για γονιμοποίηση οσπριοειδών καλλιεργειών, όπως αλφάλφα ή φασόλια, όπου δεν απαιτείται επιπλέον λίπανση Ν για τη συμπλήρωση της βιολογικής στερέωσης Ν.

Διοικητικές πρακτικές
Η δημοτικότητα του TSP έχει μειωθεί επειδή η συνολική περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά (N + P2O5) είναι χαμηλότερη από τα λιπάσματα φωσφορικού αμμωνίου όπως το φωσφορικό μονοαμμώνιο, το οποίο συγκριτικά περιέχει 11% N και 52% P2O5. Το κόστος παραγωγής TSP μπορεί να είναι υψηλότερο από το φωσφορικό αμμώνιο, καθιστώντας τα οικονομικά για TSP λιγότερο ευνοϊκά σε ορισμένες περιπτώσεις.
Όλα τα λιπάσματα P πρέπει να αντιμετωπίζονται για να αποφευχθούν απώλειες στην απορροή επιφανειακών υδάτων από χωράφια. Η απώλεια φωσφόρου από τη γεωργική γη σε παρακείμενα επιφανειακά ύδατα μπορεί να συμβάλει στην ανεπιθύμητη διέγερση της ανάπτυξης των φυκών. Οι κατάλληλες πρακτικές διαχείρισης θρεπτικών συστατικών μπορούν να ελαχιστοποιήσουν αυτόν τον κίνδυνο.
Μη γεωργικές χρήσεις
Το φωσφορικό ασβέστιο είναι ένα σημαντικό συστατικό στη σκόνη ψησίματος. Το όξινο φωσφορικό ασβέστιο αντιδρά με ένα αλκαλικό συστατικό για να παράγει διοξείδιο του άνθρακα, το διογκούμενο για πολλά ψημένα προϊόντα. Το φωσφορικό ασβέστιο προστίθεται συνήθως σε δίαιτες ζώων ως σημαντικό συμπλήρωμα ανόργανων συστατικών τόσο φωσφορικού όσο και Ca